Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
мәтөк — 1. (Түрікм.: Ашх., Красн., Таш.; Гур., Маңғ.) кербез. Ол м ә т ө к жігіт (Гур., Маңғ.). Әлде м ә т ө к ән сазы ма, әйтеуір бір жіңішке әуенді құбылта созып, өз өзінен құлшына ысқырынып жүрді (З. Қабд., Өмір ұш., 19). қ. мәтек 1. 2. (Орал, Чап.)… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әуеншіл — сын. Әуенді жақсы көретін, әуен салатын. Бұл бірақ – тығырыққа тірелген сары уайым емес, кездейсоқ қара шыбын қонса, «дың» ете қалатын домбыраның шегіндей әсершіл, ә у е н ш і л толқыма көңіл сырын байқаймыз (С. Жұмабеков, Гүлзар, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
саты — зат. сөйл. Арбаның шанағы, шарбағы. Тұс тұстан бүйірлеп, әп сәттеақ екі доңғалақты жеңіл арбадағы шөп жеңілейіп, с а т ы с ы көрініп шыға келді (С.Досымов, Жаңғырық, 36). Арба с а т ы с ы н ы ң белдеуіне сүйенген Ербұлан осы түрлі әуенді ұзақ… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
созым — зат. сөйл. Созылымдылық. Апырмай, дауыстың дірілін, с о з ы м ы н сақтап, әуенді сан құбылтып қайырғанда қайран қалушы едік (Б.Нұржекеев, Күйтолғақ, 12) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
